Το Μουσείο «Νερόμυλος του Χότζα» βρίσκεται στον οικιστικό πυρήνα της Κοινότητας. Ακολουθούν μερικές πληροφορίες για τον Μύλο του Χότζα:

Ο Μύλος του Χότζα κτίστηκε σε ένα μεγάλο κτήμα που, όπως διασώζει ο Μανωλούδης*, ανήκε στον Σάββα Κάκο και το 1821 δημεύτηκε. Εκεί, κτίστηκε από τον Χότζα ένας αλευρόμυλος που είχε ως κινητήρια δύναμη, το νερό.  Ειδικότερα, με τη δύναμη του νερού, περιστρεφόταν η αλακάτα η οποία έθετε σε λειτουργία τον μύλο.

Αξίζει να αναφερθεί πως στον ίδιο χώρο κτίστηκε και ελαιοτριβείο και, στη συνέχεια, το 1960, αφού ο Μύλος πέρασε στα χέρια των εγγονιών του Χότζα, Οσμάν Μπέη και Μουσταφά Μπέη, ο Μύλος έγινε μια πλήρης μονάδα.  Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Μανωλούδη*, διέθετε «μύλο για σιτάρι, κριθάρι, ζωοτροφές, μηχανή για βαμβάκι, ελαιόμυλο με πιεστήριο και σύγχρονο διαχωριστήρα» (σ.41).  Επιπρόσθετα, ο Οσμάν Μπέης κατείχε και τις γνωστές ακόμη και στις μέρες μας διατρήσεις. Το 1963 με τις διακοινοτικές ταραχές, τα πιο πάνω καταστράφηκαν. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1968, ο Οσμάν Μπέης προχώρησε στην επιδιόρθωση των γεωτρήσεων και της εξοχικής του οικίας. Οι γεωτρήσεις βρίσκονται ακόμη και σήμερα σε λειτουργία.

Πηγή:

*Γεώργιος Μ. Μανωλούδης,  «ΑΚΑΚΙ- Ιστορία και Παράδοση», Απρίλιος 2001